We schrijven 26 november 2023. Voorafgaand aan de uitwedstrijd tegen Virtus 2 kijkt de trainer nog eens naar de stand: nog nooit stond het tweede van Uno Animo zo hoog op de voetballadder van de KNVB. Na de volksfeesten op 11-11 (carnaval) en 22-11 (Wilders als grootste) kijkt Loon op Zand zenuwachtig mee over de schouder van coach Knops: wat staat er dit seizoen allemaal te gebeuren?

Met twaalf punten uit acht wedstrijden (vier van de laatste vijf wedstrijden werden gewonnen) en een pak aan personele problemen vertrok Uno 2 richting Zevenbergen. Voor wie niet weet waar dat ligt, niet getreurd: je kunt prima oud worden zonder ooit de reis naar Zevenbergen te hoeven maken. Met Menno op de strafbank, Xander aan de schijt en Noah die zich focust op een carrière als official, was vooral de voorhoede dun bezaaid. En dus werd het puzzelen voor de trainer. Maar met Dennis en Jarno als welkome aanvulling, stond er toch weer een zeer behoorlijke groep. Saillant: Chiem meldde zich rechtstreeks in Zevenbergen, terwijl hij vorig jaar iets meer moeite had de club te vinden.

Opstelling: Rens; Dennis, Quinten, Mathijs, Remco, Cas; Job, Tom, Jeroen; Bas, Rick.

Wissels: Jarno, Chiem, Tim en Bram

Het eerste kwartier was net zo troosteloos als het weer. Met twee ploegen die niet echt naar voren wilden of konden voetballen, een veld vol lenteblad en een bijzonder kleurrijke keeper in het doel van Uno, deed het bij vlagen pijn aan de ogen. Veel van die ogen waren gericht op Jeroen, die voor het eerst sinds zijn rentree weer in de basis stond. In zijn eerste thuiswedstrijd van dit seizoen, scoorde hij als invaller tweemaal, en werd hij met de vertrouwde band om de arm matchwinner. “Het kan nu alleen maar tegenvallen”, dekte hij zich vooraf al in.

De openingstreffer kwam dan ook letterlijk uit de lucht vallen toen Rick uit een carambole plots voor een lege goal stond. Na jaren van twijfelen over zijn links- of rechtsbenigzijn kwam het uitsluitsel in minuut 19. Met poep in de broek liet hij de bal van de linkervoet afglibberen richting de doellijn. Een wedstrijd van Uno 2 is pas een wedstrijd als er een Witlox gescoord heeft: de bal haalde het doel en plots stond het 1-0. Wat volgde was niet veel beter dan hetgeen voor de goal gebeurde, maar duidelijk werd wel dat Virtus geen grip wist te krijgen op het 5-3-2 van de Loonse ploeg.

Grip kreeg Virtus ook niet op ‘De Ingooi’. Via de Udenhoutse buren, langs Uno 1 en uiteindelijk geperfectioneerd door het tweede. Inhoudelijk kunnen we hier niet meer over kwijt, gezien er nog veel punten te verdienen zijn dit seizoen. Ook in de tweede helft bleef het van twee kanten een beetje tobben. Hoewel er veel ruimte lag, het spel snel op en neer ging, vielen er nauwelijks kansen te noteren. Een mooie aanval via Cas en consorten over rechts, bracht de bal bij Job, die jammerlijk faalde.

Wel was het Job die niet veel later met een prachtige pass Rick vrij voor de goal zette. Zo vrij, dat riekt naar buitenspel. Daar was Rick zich absoluut niet van bewust, en dus legde hij weer aan met zijn linker. In het verre hoekie: 2-0. Daarna was het aan twee kanten wisselen geblazen, en daar werd het niet per se beter van. Toch durfde Virtus nog een slotoffensief aan te gaan, met wisselend succes. Een goede redding van de clowneske verschijning op doel zo’n vijf minuten voor tijd, bleek uiteindelijk van groot belang: Virtus scoorde in de 92e minuut tevergeefs nog de aansluitingstreffer. Niet de nul, wel gelaache én natuurlijk weer drie punten in de tas naar Loon.

En zo klimt niet alleen Uno 2, maar de hele selectie van Uno (Uno 1 won met 0-4 van koploper Victoria ’04) gestaag richting… Wie zal het weten. Voor volgende week staat de laatste thuiswedstrijd van het kalenderjaar op het programma, dan komt Wernhout uit Bels op visite. Komt dat zien!